En weer een toezichthouder in de zorg die meer bevoegdheden wil. Na NZa en IGJ die in je huishoudboekje willen kijken (link) heeft nu de ACM haar schoen gezet. Dit jaar zou ze van Sinterklaas heel graag de bevoegdheid krijgen om elke minuscule overname in de zorg te mogen beoordelen (link).
Nou valt aan de ACM toe te geven dat het artikel van Skipr gebaseerd is op een blog van bestuursvoorzitter Martijn Snoep van alweer ruim een week geleden (link). De zorg wordt in één alinea genoemd, met conclusie: “Recente overnames door private equitybedrijven van praktijken van dierenartsen en huisartsen via zo’n ‘roll-upstrategie’, leiden tot de nodige onrust en vragen, ook in de media en de politiek.” De ACM komt hoogst persoonlijk Co-med de markt uitwerken. Een dergelijke blog is natuurlijk vooral ook prikkelend bedoeld. Maar dan hierbij wel een prikkel terug.
Kleinere overheid graag
Want als de ACM minuscule overnames in de zorg wil kunnen toetsen, zijn we in elk geval niet op weg naar een kleinere overheid. Hoeveel extra ambtenaren in Den Haag gaan we nodig hebben als de overname van de praktijk van een huisarts die met pensioen wil langs de ACM moet? Met bij elke overname ook een factuur namens de ACM voor de overnemende partij van EUR 17.500 en het honorarium voor mij of een collega. Dat geld kan veel en veel beter worden besteed!
Zorgverzekeraar is een obese superheld. De ACM is een feeder
Maar hoe dan Cees Jan, hoor ik u vragen. Simpel!
We hebben in Nederland figuren die we zorgverzekeraars noemen. Je hoort ze bijna niet (ze zouden eigenlijk eens wat TV-spotjes moeten doen in november of december). Die kopen zorg in. Die zouden als ze een overname niet steunen of zich geconfronteerd zien met “Co-med fratsen”, selectief kunnen contracteren. Ze kopen dan simpelweg die net overgenomen praktijk niet meer in en zeggen het contract op. Zie daar een sturende rol en stok achter de deur.
Of nog beter. De te pensioneren huisarts gaat helaas voor het grote geld (hypothetisch) en verkoopt liever aan private equity dan aan een jonge enthousiaste collega. Daar komt onze superheld de zorgverzekeraar die strijdt tegen onrecht in de zorg! De jonge enthousiaste collega wordt op het nippertje gered uit de klauwen van het grote geld en krijgt van de zorgverzekeraar steun om investeringen te doen in een mooie nieuwe eigen praktijk. Dat geld was toch over want de ACM had geen nieuwe ambtenaren hoeven aannemen. VWS kon daardoor wat lekkers in de schoen stoppen via de risicoverevening.
Gomers don’t die
Kortom, die marktwerking heeft in de zorg wel degelijk een rol. Niet altijd, maar het potentieel om uitwassen tegen te gaan is er. Voorwaarde is wel dat er moed en lef is bij de zorgverzekeraars. Die moed en lef komen er niet als de ACM op de achtergrond klaar staat om elke overname neer te knuppelen zodat de zorgverzekeraar op de bank kan blijven zitten. Wie legt het de ACM uit? “The delivery of good medical care is to do as much nothing as possible.”
Ik hoor in mijn hoofd Eye of the tiger starten. De nu nog obese zorgverzekeraar komt van de bank en gaat trainen! Alle trappen van de ivoren toren op en af. En nog eens. En nog eens. Bloed, zweet en tranen. Zou het dan echt gaan gebeuren? Functionerende marktwerking door masterful neglect van de ACM? Het kan. Echt!
Eén addertje onder het gras. Vrije artsenkeuze!
En tot slot. Om de zorgverzekeraars scherp te houden, laten we de vrije artsenkeuze in de wet staan. Als ze hun taak verwaarlozen komt dan namelijk die andere superheld voorbij om de boel op te schudden: innovatieve zorgaanbieder. Zijn superheldenverhaal lees je hier.